Po terapii

Narobiliśmy ogromnych zaległości w pisaniu bloga. Postaram się w kilku zdaniach streścić co u nas. Adaś rozstał się z kaskiem we wrześniu. Nie pojechaliśmy już do Diagnozy, decyzję podjęliśmy sami. Zmian nie było już praktycznie w ogóle, a tam każdy lekarz mówił nam co innego. Stwierdziliśmy, że nie ma już sensu przedłużać tych 9 miesięcy. Główce daleko jest do ideału. Jest znacznie lepiej niż było, ale nie jesteśmy zadowoleni ze współpracy z Krakowem. Myślę, że gdybyśmy teraz podejmowali decyzję o kasku, zdecydowalibyśmy się na Berlin. Adaś od kasku odzwyczaił się migiem, niestety towarzyszyły temu częste obicia głowy :) Rozwija się super, od września chodzi do przedszkola (prywatnego od 1,5 roku), dzięki temu ja mam chwilę wytchnienia, a on ma kontakt z innymi dziećmi. 

Nasza historia kaskowa się skończyła, ale jeśli jest ktoś kto chciałby podzielić się swoją historią i doświadczeniami chętnie umieszczę posty dotyczące Was. Napiszcie do mnie na maila posta, dodajcie zdjęcie, a ja dodam was do bloga, tak aby pomóc innym rodzicom i zapoznać ich z Wami :) Zachęcam Was do opisania swoich doświadczeń!